Świdnickie „Dęby” mają już 40 lat! [foto]

Apel, pamiątkowe zdjęcie, specjalna wystawa, projekcja filmu, pyszny tort i okazja do wspólnych wspomnień. Świdnicka Drużyna Harcerska Dęby im. Andrzeja Małkowskiego obchodzi swoje 40-lecie istnienia. – Jesteśmy pewną wspólnotą, jesteśmy rodziną, jesteśmy bracią, która się przyjaźni – zapewnia hm. Piotr Pamuła, drużynowy od samego początku istnienia szczepu.

Uroczystości odbyły się w sobotę w III Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie. W spotkaniu wzięli udział byli i obecni członkowie świdnickiej drużyny. Po części oficjalnej na terenie zielonym szkoły odbyło się klimatyczne ognisko.

Historia powstania świdnickich Dębów
29 Świdnicka Drużyna Harcerska „Dęby” im. Andrzeja Małkowskiego powstała we wrześniu 1981 roku. Założycielem i osobą, która wymyśliła i przez lata konsekwentnie kontynuowała pracę z drużyną był Piotr Pamuła. – Byłem wtedy członkiem X MKI Szefczyki, młody, aktywny, ambitny harcerz, który w świdnickim hufcu znaczył już coś. Po kursie drużynowych, Odznaczony Medalem Zasłużony Bieszczadom za trzy krotny udział w Harcerskiej Operacji Bieszczady 40.
Po udanym obozie w szykowałem się do Zlotu Drużyn i Kręgów noszących imiona Szarych Szeregów. Zlot odbył się w Rogoźnicy, a instruktorzy naszego hufca pełnili tam odpowiedzialne funkcje. Mi przypadła funkcja szefa biwaków rozmieszczonych dookoła byłego obozu koncentracyjnego Gross Rosen. Na zakończenie zlotu odbyła się defilada, którą przyjmował Naczelnik Szarych Szeregów Stanisław Broniewski „Orsza”. Właśnie tam, w trakcie defilady, zauważyłem jedną z doskonale prezentujących się drużyn pochodząca gdzieś z Polski. Zamarzyłem o takiej, zmusztrowanej, jednakowo umundurowanej drużynie, składającej się  z wysportowanych harcerek i harcerzy. To marzenie szybko się spełniło, a właściwie zostało wprowadzone w życie. Po powrocie do Świdnicy natychmiast przystąpiłem do formowania drużyny. Zrobiłem rekrutację osób odpowiadających wymaganiom. Bazę stanowiła Szkoła Podstawowa nr 8, ale ta, w której aktualnie mieści się Szkoła Zawodowa Cechu Rzemiosł Różnych. Na pierwszą zbiórkę przyszło 7 dziewcząt, następnie chłopcy i zaczęła się systematyczna praca, kompletowanie umundurowania, ekwipunku indywidualnego i „robienie” przyjaznej atmosfery w szkole dla poczynań harcerzy. Na efekty nie trzeba było długo czekać. Pierwszymi w drużynie byli Agnieszka Rozwens, Majka Komorowska, Bożena Bąkowska, Gosia Kosiba, Irena Indulska, Panagiota Guzelu, Basia Zelek, Przyboczną została Donata Wilczyńska. Drużyna zaczęła się rozrastać, ciągle przychodzili nowi. Musztra, pełne umundurowanie, chęć zrobienia czegoś więcej, czegoś niepowtarzalnego, ponadprzeciętnego przyświecała całej drużynie. Nazwaliśmy się „Dęby” od drzewa, ale drzewa szczególnego, robiącego wrażenie- Dąb jest drzewem długowiecznym, twardym, mocnym, cechuje się dużą wytrzymałością, drewno dębowe z powodu swojej twardości i trwałości należy do najbardziej szlachetnych. Dęby mają mocne pnie i korzenie, bardzo często są pomnikami przyrody. Z pnia dębu rozwidlają się liczne konary dobrze rozłożyste, znakomicie pochłaniają światło słoneczne i wodę. Dąb to drzewo okazałe, rosnące wysoko. W symbolice harcerskiej –liście dębu występują na krzyżu harcerskim – symbolizują męstwo „Liście Dębu” – to również odznaka wyróżniająca instruktorów z długoletnim stażem na funkcji drużynowego. Pracujemy z nazwą drużyny, dęby to mocna, twarda jak dąb drużyna. A męstwo nas uskrzydlało, dodawało otuchy i sił – wspomina harcmistrz Piotr Pamuła.

O historii i osiągnięciach drużyny można przeczytać tutaj: https://tiny.pl/976bv