Władysława Pawelec i Kazimierz Deptuła „zasłużeni dla miasta Świdnicy”

Władysława Pawelec i Kazimierz Deptuła zostali odznaczeni tytułem „Zasłużony dla miasta Świdnicy”. Odznaczenia wręczono na sesji Rady Miejskiej 20 grudnia.

Władysława Pawelec urodziła się w marcu 1935 r. w Strachocinie, obok Sanoka. Do Świdnicy przyjechała w lutym 1954 r., w wieku niespełna 19 lat, do cioci „za chlebem”. Od razu rozpoczęła pracę w Rejonie Lasów Państwowych w Świdnicy. Po przekształceniu w 1959 r. rejonu w Nadleśnictwo Świdnica, została w nim główną księgową. Przepracowała na tym stanowisku 42 lata, w 1996 roku przeszła na emeryturę. Zawsze oddana i pomocna zarówno dla współpracowników, jak i mieszkańców Świdnicy. Po przejściu na emeryturę, rozpoczęła działalność i pracę w spółdzielniach mieszkaniowych, gdzie do dziś prowadzi księgowość. Zaangażowała się w działalność Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, skąd pochodzi rodzina jej męża. Pełni w nim funkcję przewodniczącej Komisji Rewizyjnej już trzecią kadencję z rzędu. – Jest dobrym organizatorem i strażnikiem funduszy. Potrafi skutecznie zabiegać o środki od różnych darczyńców. Przez Stowarzyszenie Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich wielokrotnie była odznaczana za swoją działalność na rzecz Stowarzyszenia. Jest osoba, która zaraża optymizmem, uśmiechem i „niespokojnym duchem” – mówi Antoni Jadach, prezes Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich oddział w Świdnicy, które jest wnioskodawcą nadania Władysławie Pawelec tytułu „Zasłużona dla miasta Świdnicy”.

Pani Władysława jest także członkiem świdnickiej Rady Seniorów. – Pani Władzia jest taką osobą, dla której metryka nie ma znaczenia. Aktywna, pełna energii, nigdy nie jest zmęczona. Cieszę się, że rada ten wniosek przyjęła. Gratuluję serdecznie i bardzo się cieszę – mówiła podczas sesji prezydent Świdnicy Beata Moskal-Słaniewska. – Jestem bardzo zaszczycona. Może więcej osób wśród obecnych tu kolegów i koleżanek bardziej na to zasługuje. Dziękuję panu Antoniemu za wniosek o tę nagrodę. Dziękuję radnym, że zagłosowali na mnie, a pani prezydent za decyzję o przyznaniu. Jestem wzruszona – mówiła Władysława Pawelec.

Kazimierz Deptuła – związany ze Świdnicą od 1960 r. Przez ćwierć wieku pracował w Świdnickiej Fabryce Urządzeń Przemysłowych i dwa lata w Zakładach Wytwórczych Aparatury Precyzyjnej. Od 1993 r. jest aktywnym członkiem Świdnickiego Towarzystwa Partnerstwa Miast. Jest inicjatorem wycieczek do Wilna i okolic, w których uczestniczy wielu seniorów. Angażuje się w organizację pomocy dla polskiej szkoły na Litwie, prowadził zbiórki na rzecz ratowania kościoła w Powiewiórce, wielokrotnie wyjeżdżał wraz z młodzieżą na Ukrainę w ramach akcji „Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia”. Jest członkiem Uniwersytetu III Wieku, aktywnie udzielał się w grupie teatralnej „UTWorki”. W 2011 r. zaproponował pomoc seniorom w zakresie drobnych napraw domowych. Projekt pod wdzięczną nazwą „Kaziu – złota rączka” kontynuowany jest do dzisiaj. Od 2017 roku jest członkiem Rady Seniorów. Przyjaciele pana Kazimierza oraz wnioskodawcy nadania mu tytułu „Zasłużony dla miasta Świdnicy” – członkowie Uniwersytetu III Wieku zgodnie mówią, że w swoich codziennych działaniach zawsze na plan pierwszy wysuwa pomoc innym ludziom. Wszystkie działania, w które się angażuje, mają służyć innym. Zaopiekował się samotną, niesprawną osobą z Bystrzycy Dolnej, która przez 15 lat żyła bez wody, światła, gazu i toalety. Sytuacją skutecznie zainteresował gminne instytucje i uzyskał pomoc. Od 10 lat, od momentu przejścia na emeryturę, poświęca się pracy społecznej. – Jednocześnie znajduje czas na kontynuowanie swoich pasji: turystykę, sport, ogrodnictwo, majsterkowanie, rzeźbienie, pisanie wierszy. Otrzymał wyróżnienie ma konkursie poetyckim dla seniorów w Zgorzelcu w 2014 r. Jest życiowym optymistą, zawsze gotowym do pomocy. Cieszy się sympatią i szacunkiem wielu osób – przekonuje Krystyna Lasek, wiceprezes Świdnickiego Uniwersytetu III Wieku.

– Ja bym w tym wieku metrykalnym siódemkę zamieniła na 1. Niejeden 18-latek pozazdrościłby Panu energii. Pan Kazimierz ma jeszcze jeden talent – poetycki. Pisze niezwykłe fraszki. Zobowiązuję Pana do pozbierania tych wszystkich wierszy i fraszek, a my postaramy się, by przybrały one bardziej namacalny kształt. Ma Pan niezwykłą lekkość języka – mówiła prezydent Beata Moskal-Słaniewska. – Nie wiem jak mi to pójdzie, bo jestem tak stremowany, że ciężko będzie powiedzieć parę słów. Miałem 20 lat, gdy przybyłem do Świdnicy. Zobaczcie, jak to szybko minęło. 60 lat poświęciłem Świdnicy, 20 lat mam jeszcze do odrobienia, bo tyle zostało mi do setki. Ta nagroda, moja praca to hołd, podziękowanie tym wszystkim, którzy przybyli tu w 1945 r. w Świdnicy. Będę pracował dla społeczeństwa Świdnicy, dopóki starczy mi sił. Jestem wdzięczny, dziękuję za to najwyższe uhonorowanie w Świdnicy – mówił Kazimierz Deptuła.