Władysława Pawelec i Kazimierz Deptuła zasłużeni dla Świdnicy

Władysława Pawelec i Kazimierz Deptuła zostaną odznaczeni tytułem „Zasłużony dla miasta Świdnicy”. Decyzje w tej sprawie podjęli radni Świdnicy na sesji 22 listopada.

O nadanie tytułów wnioskowało Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich oraz świdnicki Uniwersytet III Wieku.

Kim jest Władysława Pawelec?

Władysława Pawelec urodziła się w marcu 1935 r. w Strachocinie koło Sanoka. Do Świdnicy przyjechała w lutym 1954 r., w wieku niespełna 19 lat, do cioci „za chlebem”. Od razu rozpoczęła pracę w Rejonie Lasów Państwowych w Świdnicy. Po przekształceniu w 1959 r. rejonu w Nadleśnictwo Świdnica, została w nim główną księgową. Przepracowała na tym stanowisku 42 lata, w 1996 r. przeszła na emeryturę.

Zawsze oddana i pomocna dla współpracowników i mieszkańców Świdnicy. Po przejściu na emeryturę rozpoczęła działalność i pracę w spółdzielniach mieszkaniowych, gdzie do dziś prowadzi księgowość. Zaangażowała się w działalność Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, skąd pochodzi rodzina jej męża. W Towarzystwie pełni funkcję przewodniczącej Komisji Rewizyjnej już trzecią kadencję z rzędu.

– Jest dobrym organizatorem i strażnikiem funduszy. Potrafi skutecznie zabiegać o środki od różnych darczyńców. Przez Stowarzyszenie Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich wielokrotnie była odznaczana za swoją działalność na rzecz Stowarzyszenia. Jest osobą, która zaraża optymizmem, uśmiechem i „niespokojnym duchem” – mówi Antoni Jadach, prezes świdnickiego oddziału Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, które wnioskowało o nadanie Władysławie Pawelec tytułu „Zasłużona dla miasta Świdnicy”.

Pani Władysława jest także członkiem świdnickiej Rady Seniorów.

foto TMLiKPW

Kim jest Kazimierz Deptuła?

Kazimierz Deptuła związany jest ze Świdnicą od 1960 r. Przez ćwierć wieku pracował w Świdnickiej Fabryce Urządzeń Przemysłowych i dwa lata w Zakładach Wytwórczych Aparatury Precyzyjnej. Od 1993 r. jest aktywnym członkiem Świdnickiego Towarzystwa Partnerstwa Miast. Jest inicjatorem wycieczek do Wilna i okolic, w których uczestniczy wielu seniorów. Angażuje się w organizację pomocy dla polskiej szkoły na Litwie, prowadził zbiórki na rzecz ratowania kościoła w Powiewiórce, wielokrotnie wyjeżdżał wraz z młodzieżą na Ukrainę w ramach akcji „Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia”.

Jest członkiem Uniwersytetu III Wieku, aktywnie udzielał się w grupie teatralnej „UTWorki”. W 2011 r. zaproponował pomoc seniorom w zakresie drobnych napraw domowych. Projekt pod nazwą „Kaziu – złota rączka” kontynuowany jest do dzisiaj. Od 2017 r. jest członkiem Rady Seniorów. Przyjaciele pana Kazimierza oraz wnioskodawcy nadania mu tytułu „Zasłużony dla miasta Świdnicy” – członkowie Uniwersytetu III Wieku – zgodnie mówią, że w swoich codziennych działaniach zawsze na plan pierwszy wysuwa pomoc innym ludziom. Wszystkie działania, w które się angażuje, mają służyć innym. Zaopiekował się samotną, niesprawną osobą z Bystrzycy Dolnej, która przez 15 lat żyła bez wody, światła, gazu i toalety. Sytuacją skutecznie zainteresował gminne instytucje i uzyskał pomoc. Od 10 lat, od momentu przejścia na emeryturę, poświęca się pracy społecznej.

– Jednocześnie znajduje czas na kontynuowanie swoich pasji: turystykę, sport, ogrodnictwo, majsterkowanie, rzeźbienie, pisanie wierszy. Otrzymał wyróżnienie na konkursie poetyckim dla seniorów w Zgorzelcu w 2014 r. Jest życiowym optymistą, zawsze gotowym do pomocy. Cieszy się sympatią i szacunkiem wielu osób – przekonuje Krystyna Lasek, wiceprezes świdnickiego Uniwersytetu III Wieku.