„Miejsca” Ewy Andrzejewskiej i Wojciecha Zawadzkiego – niezwykła wystawa w ramach Dni Fotografii

Tę niezwykłą prezentację pary fotografów, którzy niedawno od nas odeszli, będziemy mogli oglądać podczas Dni Fotografii w Wieży Ratuszowej.

Wernisaż wystawy odbędzie się 3 października o godz. 18.00 w Wieży Ratuszowej.

Ewa Andrzejewska urodziła się 28 stycznia 1959 r. Fotografowała naturę: trawy, paprocie, drzewa. Ważną częścią jej pracy artystycznej była działalność portretowa. W latach 90. we współpracy z etnologiem Henrykiem Duminem, zrealizowała fotograficzny cykl pt.: „Artyści wiejscy”, z portretami artystów ludowych. 100 fotografii tego zestawu znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu. W garażu przy ul. Daszyńskiego zorganizowała studio portretowe, które nazwała imieniem Witkacego. Wykonała w nim wiele portretów osób, z którymi była zaprzyjaźniona. Przez całe życie wykonywała również autoportrety. Fotografie wykonywała wyłącznie tradycyjną metodą, za pomocą kamer wielkoformatowych – Icą o formacie kliszy 9×12 cm lub Toyo o formacie 4 x5 cali. Fotografie z negatywów wykonywała na papierze fotograficznym w ciemni, odbitki tonowała. Prezentowała zarówno styki jak i powiększenia.

Wojciech Zawadzki urodził się 24 czerwca 1950 r. we Wrocławiu. Jak opowiadał z właściwym sobie poczuciem humoru, o wybranej drodze życia zadecydowała wygrana lornetka w konkursie fotograficznym czasopisma „Światowid”. Od tego momentu fotografia była najważniejszą dziedziną jego działalności. Od 1990 r. w działalności fotograficznej i edukacyjnej współpracował z Ewą Andrzejewską, która rozpoczęła pracę na równoległym stanowisku instruktora fotografii w Wojewódzkim Domu Kultury w 1990 r. Wojciech Zawadzki skupiał wokół siebie grupę ludzi zajmujących się fotografią, która w niedługim czasie została przez krytyków określona jako „jeleniogórska szkoła fotografii”.