Tydzień Bibliotek zakończyła Żywa Biblioteka. Po raz kolejny, wydarzenie przyciągnęło osoby otwarte na dialog i gotowe do słuchania. Uczestnicy mieli możliwość porozmawiania z Żywymi Książkami – osobami reprezentującymi różne środowiska i doświadczenia – często narażonymi na uprzedzenia czy stereotypy.
Wśród tegorocznych „książek” znalazły się m.in. amazonka, osoba z niepełnosprawnością ruchową, trzeźwy alkoholik, rodzic osoby niebinarnej czy przedstawiciel społeczności LGBT+. W bezpiecznej przestrzeni biblioteki odbywały się poruszające rozmowy, pełne wzajemnego szacunku i otwartości.
Wydarzenie odbyło się 15 maja.
Gośćmi tegorocznej edycji byli:
1. Amazonka
Prawie wszyscy słyszeliśmy przynajmniej jedno określenie słowa „amazonka”. To kobieta jeżdżąca konno, a w mitologii greckiej przedstawicielka wojowniczego plemienia kobiet, które rzekomo obcinały sobie pierś, aby łatwiej było im napinać łuk. Pewnego dnia w gabinecie lekarskim usłyszałam: „Ma pani raka piersi, potrzebna będzie operacja…” Tak właśnie poznałam trzecie znaczenie słowa „amazonka”. To kobieta z chorobą nowotworową piersi. W Świdnicy takich kobiet jest bardzo dużo, część z nich skupiona jest w Świdnickim Stowarzyszeniu „Amazonki”, którego jestem prezeską.
2. Biskup Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego
Zwierzchnik Diecezji Wrocławskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. Urodzony w 1958 roku na Śląsku Cieszyńskim. Od 1992 proboszcz parafii ewangelickiej przy świdnickim Kościele Pokoju. W latach 1986-1992 Diecezjalny Duszpasterz Młodzieży. Członek i założyciel licznych instytucji w tym Świdnickiego Towarzystwa Przyjaciół Chorych “Hospicjum” i Fundacji “Krzyżowa dla porozumienia europejskiego”. 7 marca 2015 roku konsekrowany na urząd Biskupa Diecezji Wrocławskiej. Biskup jest żonaty i ma dwóch synów. Uwielbia muzykę i fascynuje się piłką nożną.
3. Przedstawiciel społeczności LGBT+
Samorządowiec, który przez dwie kadencje pełnił funkcję zastępcy prezydenta miasta Świdnica współtworząc przestrzeń otwartą i dostępną dla mieszkańców. Społeczni i prezes stowarzyszenia Wspólna Gmina. Współtwórca Świdnickiej Rady Równości i członek komisji ds. równego traktowania Związku Miast Polskich. Przedstawiciel środowiska LGBT+. Gotowy, by podzielić się swoim doświadczeniem, odpowiedzieć na pytania jak przełamywać stereotypy.
4. Opiekun (rodzic) zastępczy
Mąż i ojciec trzech synów ( 29-30 lat). Rodzic zastępczy dla czwórki dzieci (7-15 lat). Od jedenastu lat prowadzący Pogotowie Opiekuńcze.
5. Osoba z niepełnosprawnością ruchową
Jestem jak otwarta książka – każda strona opowiada inna historie siły, pasji i przełamywania granic. Choć jestem osobą z niepełnosprawnością, nie zatrzymuje mnie to przed zdobywaniem szczytów – dosłownie i w przenośni. Kocham góry i wspinaczkę, a dzięki wsparciu niezwykłych ludzi z fundacji Szerpowie Nadziei oraz projektowi „Łącza nas góry” odkrywam, ze niemożliwe naprawdę nie istnieje. Moje życie to przygoda, która ciągle trwa!
6. Osoba poruszająca się na wózku
Od urodzenia jestem osobą z niepełnosprawnością ruchową. Większość dzieciństwa spędziłam w sanatorium, gdzie nauczyłam się cierpliwości, wytrwałości i siły ducha. Ukończyłam szkołę średnią we Wrocławiu, zdobywając zawód technika krawieckiego. Przez pięć lat mieszkałam w internacie, który kształcił młodzież z niepełnosprawnościami w różnych kierunkach, co pozwoliło mi rozwinąć nie tylko umiejętności zawodowe, ale i osobiste. Po ukończeniu szkoły podjęłam pracę jako kontroler jakości w Spółdzielni Inwalidów. Wyszłam za mąż, a dziś jestem dumną mamą dorosłej już córki. Obecnie przebywam na rencie chorobowej i z pasją oddaję się szydełkowaniu, które stało się dla mnie formą twórczej ekspresji i relaksu. Uwielbiam kontakt z naturą, kocham zwierzęta, dobry film i spotkania z przyjaciółmi, które dodają mi radości i energii. Żyję z wdzięcznością za to, co mam, ciesząc się każdą chwilą.
7. Osoba z wadą wymowy / emigrant
Nazywam się Anton. Mam 20 lat. Przyjechałem do Polski trzy lata temu w związku z wybuchem pełnoskalowej wojny na Ukrainie. Na razie kończę liceum (jestem tegorocznym maturzystą). Jąkam się przez całe życie.
8. Rodzic osoby niebinarnej
Mama osoby niebinarnej – kto to taki? Ja. Jestem mamą, jestem babcią, kobietą, osobą pracującą, po prostu człowiekiem. Czy to był dla mnie szok? Nie. To było ukojenie, w pewnym sensie stabilizacja zawiłej sytuacji. Szokiem była wiadomość o depresji dziecka, strach o jej zdrowie i życie. Pewnie też wiadomość… Mamo ja chcę być mężczyzną… A ja chcę zdrowia i szczęścia dla moich dzieci, pewnie jak wszyscy rodzice. Nikt nie mówił, że będzie łatwo i nie było. Muszę przyznać, że odnalezienie przez dziecko samego siebie to ogromna ulga dla rodzica. Jestem rodzicem dumnym ze swoich dzieci, zawsze będę je wspierać i cieszyć się ich szczęściem.
9. Tatuażysta
Kiedy pierwszy raz zabrałem się za rysowanie, a później za maszynkę do tatuażu.. poczułem jakbym od zawsze miał tusz pod skórą, że to jest właśnie to. Podobne uczucie towarzyszy mi kiedy chodzę po lesie boso, wtedy przenikam w naturę i staję się z nią całością. Tak, to są zdecydowanie dwie rzeczy, które sprawiają mi niesamowitą frajdę i dają poczucie wolności. Ah no i jeszcze dobra kawa o poranku.
10. Trzeźwa narkomanka
Cofnijmy się do 2014 roku…
Dlaczego?
Dlatego, że był to bardzo przełomowy rok w moim życiu…
Rok, w którym zmieniło się moje życie, wszystko miałam zacząć budować na nowo, na trzeźwo, a przede wszystkim – bez prochów…
Kim jestem dzisiaj?
Jak wyglądała moja walka?
Jak to się zaczęło?
Jak długa była moja droga?
Chcesz poznać moją historię?
11. Trzeźwy alkoholik
Od ponad 30 lat trzeźwy alkoholik, uczestnik jednej ze świdnickich grup wsparcia AA. Od 3 lat emeryt i dumny dziadek dla swojej 5-letniej wnusi. Miłośnik i uczestnik Klubu Historycznego przy jednej z bibliotek. Zapalony rowerzysta, uwielbiający góry (niestety teraz trochę mniej po nich wędruje). Miłośnik książek przede wszystkim o tematyce historii Dolnego Śląska oraz książek o tematyce turystycznej.
Tekst i foto: Julia Papieska

































































