Początki teatru w powojennej Świdnicy, pierwszych aktorów, grany repertuar poznamy, przeglądając wystawę przygotowaną przez Miejską Bibliotekę Publiczną. Plansze można podziwiać na skwerze z dzikami przy ul. Franciszkańskiej.
Działalność kulturalna w dobie pandemii nie jest łatwa, ale nie niemożliwa. Udowadniają to pracownicy świdnickiej biblioteki, którzy zapraszają świdniczan na cykl wystaw plenerowych. Do końca czerwca można oglądać wystawę „Był taki teatr w Świdnicy. Historia teatru świdnickiego w latach 1945-1952. Na 26 planszach możemy zobaczyć początki teatru, a także sylwetki pierwszych aktorów m.in. Saturnina Żurawskiego, Jaremy Stępowskiego, Zofii Grabińskiej, Wiktora Biegańskiego czy Franciszka Jarzyny.
Pierwszy sezon teatralny we włączonym do Polski mieście zainaugurowano 1 listopada 1945. Dyrektorem teatru został wówczas Rudolf Ratschka. Do końca 1946 r. amatorski zespół teatralny wystawił 97 przedstawień. 2 września 1946 teatr uzyskał status miejskiej instytucji kultury, a 1 listopada 1947 został uznany za teatr zawodowy. Jednakże już w 1948 Ministerstwo Kultury podjęło decyzję o likwidacji sceny, którą wkrótce po tym szybko uchyliło na skutek protestów władz miasta. Sam teatr ostatecznie został upaństwowiony i uzyskał nazwę Państwowe Teatry Dolnośląskie – Teatr Miasta Świdnicy. W roku 1948 teatr wystawił 12 premier, przy ogólnej ilości 224 spektakli. Dwa lata później liczby te wyniosły odpowiednio 11 i 450-470. Niestety, na przełomie 1951 i 1952 r. podjęta została odgórnie decyzja o likwidacji samodzielności teatru, który 1 lutego 1952 r. stał się filią teatru jeleniogórskiego z oficjalną nazwą „Państwowe Teatry Dolnośląskie w Jeleniej Górze – oddział w Świdnicy”. Wraz z rozpoczętym równolegle remontem gmachu teatralnego przyczyniło się to do rozpadu zespołu aktorskiego i zaprzestania działalności teatralnej. Ostatnie przedstawienie zespół świdnickiego teatru wystawił 15 lipca 1952 r. w Jeleniej Górze.
Wystawy plenerowe będą prezentowane do końca sierpnia, w cyklu miesięcznym.